دیباجیها:اردیبهشت ماه فصل گیاه سریشو واشتلغاز در مناطق شمالی شهر دیباج است.
به گزارش پایگاه خبری دیباجیها:یکی از جذابیت‌های جالب توجه این منطقه رویش گیاه «سریشو» است که در فصل گلدهی با گل‌های سفید خود که تقریباً همانند گل مریم و با ارتفاع 40 تا 60 سانتی‌متر می‌روید، طراوت و زیبایی چشم‌نوازی را به منطقه می‌بخشد.
معمولاً اواخر اردیبهشت مناسب‌ترین زمان برای بازدید از این منطقه برای گردشگران است. خنکای هوای آنجا جان هر انسانی را جلا داده و نسیم پرمهرش نوازشگر صورت هر بازدیدکننده است.
دشت زیبای سربند تقریباً در 12کیلومتری شمال شرقی دیباج واقع است و راه دسترسی به این منطقه جاده خاکی است.
خوژه(سریشو)
گیاه خویه با نام محلی «سرشو» و نام علمی « Eremurus spectabilis» از دیگر گیاهان دارویی منطقه سربند است.
سریش تماشایی با نام علمی Eremurus spectabilis گیاهی چند ساله از خانواده‌ی Liliaceae است. ریشه‌های این گیاه پس از خشک شدن به سادگی پودر شده و در مجاورت با آب چسبناک می‌شود.
این گیاه در اراضی کم عمق و سنگلاخی در همه‌ی جهات جغرافیایی دیده می‌شود.
این گیاه کاربرد درمانی هم دارد، از دانه‌های این گیاه، روغنی گرفته می‌شود که در برخی تصلب‌های شریانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از برگ‌های این گیاه به عنوان سبزی خوردنی و از ریشه‌های این گیاه که به صورت غدد پنجه‌ایست به عنوان چسب استفاده می‌شود. ریشه‌ی این گیاه گرم و خشک است و برای یرقان، ناراحتی‌های کبدی، خشونت حلق و ناراحتی‌های معده از آن استفاده می‌کنند. از ریشه این گیاه جوشانده غلیظی درست می‌کنند که برای درمان جوش‌ها بسیار مفید است چون خاصیت ضدعفونی‌کننده دارد این گیاه در نواحی کوهستانی و مرتفع می‌روید و فصل گلدهی آن از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد است.
اشتلغاز:
گیاه آنغوزه به نام‌های فارسی «خوراکما»، «آنگوزاکما» و «کورن کما»، «بوته‌ای بزرگ»، «علفی» و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به 2.5 متر می‌رسد.
نام محلی این گیاه در دیباج بنام «اشتلغاز» یا «اشتر غاز» است. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است. برگ‌های قاعده‌ی بزرگ و ضخیم هستند، به‌طوری‌که طول آنها تا 60 سانتی‌متر می‌رسد. این برگ‌ها تقسیمات فراوانی دارند به‌طوری‌که به قطعاتی دندانه‌دار تبدیل می‌شوند.
گل‌های این گیاه زرد رنگند و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند. میوه‌ها دوفندقه‌ای، بیضی شکل و تقریباً مسطح هستند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره‌ها بال مانند هستند. رنگ میوه‌ها قهوه‌ای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده‌ای به نام «اولئوگم رزین» به دست می‌آید که به «آنغوزه» مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزه‌ای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوع‌آور است.
خواص دارویی اشتلغاز
رزین آنغوزه به عنوان خلط‌آور، ضد نفخ، ضداسپاسم روده‌ای و به صورت شیاف برای بهبود قولنج و سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است. آنغوزه برای درمان سرطان شکم، میخچه، پینه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار می‌رفته است. در درمان‌های عامیانه برای قطع قاعدگی، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده می‌شود. با این حال، اصلی‌ترین کاربرد آن به صورت رایحه در عطریات است.
دستگیری متخلف صید پرندگان زینتی در شهر دیباج