یه وب دیگه پیدا کردم که بدون برنامه گوگل ارث هم میتونین راه های دیباج رو ببینین،هم میتونین تصاویر ماهواره ای رو مشاهده کنین
کافیه رو متن زیر کلیک کنید.(پس از ورود میتونین با تغییر کلمه نقشهوماهواره از قسمت بالای کادر سمت راست،نوع تصویر را مشخص کنید.پیشنهاد میکنم که گزینه ماهواره رو انتخاب کنین)
برای دیدن ادامه تصاویر روی دانلود کلیک کنید.
رزین آنغوزه به عنوان خلطآور، ضد نفخ، ضداسپاسم رودهای و به صورت شیاف برای بهبود قولنج و سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است. آنغوزه برای درمان سرطان شکم، میخچه، پینه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار میرفته است. در درمانهای عامیانه برای قطع قاعدگی، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده میشود. با این حال، اصلیترین کاربرد آن به صورت رایحه در عطریات است
گیاه خویه با نام محلی «سرشو» و نام علمی « Eremurus spectabilis» از دیگر گیاهان دارویی منطقه سربند است.
سریش تماشایی با نام علمی Eremurus spectabilis گیاهی چند ساله از خانوادهی Liliaceae است. ریشههای این گیاه پس از خشک شدن به سادگی پودر شده و در مجاورت با آب چسبناک میشود.
این گیاه در اراضی کم عمق و سنگلاخی در همهی جهات جغرافیایی دیده میشود.
این گیاه کاربرد درمانی هم دارد، از دانههای این گیاه، روغنی گرفته میشود که در برخی تصلبهای شریانی مورد استفاده قرار میگیرد.
از برگهای این گیاه به عنوان سبزی خوردنی و از ریشههای این گیاه که به صورت غدد پنجهایست به عنوان چسب استفاده میشود. ریشهی این گیاه گرم و خشک است و برای یرقان، ناراحتیهای کبدی، خشونت حلق و ناراحتیهای معده از آن استفاده میکنند. از ریشه این گیاه جوشانده غلیظی درست میکنند که برای درمان جوشها بسیار مفید است چون خاصیت ضدعفونیکننده دارد این گیاه در نواحی کوهستانی و مرتفع میروید و فصل گلدهی آن از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد است.
اشتلغاز:
گیاه آنغوزه به نامهای فارسی «خوراکما»، «آنگوزاکما» و «کورن کما»، «بوتهای بزرگ»، «علفی» و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به 2.5 متر میرسد.
نام محلی این گیاه در دیباج بنام «اشتلغاز» یا «اشتر غاز» است. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است. برگهای قاعدهی بزرگ و ضخیم هستند، بهطوریکه طول آنها تا 60 سانتیمتر میرسد. این برگها تقسیمات فراوانی دارند بهطوریکه به قطعاتی دندانهدار تبدیل میشوند.
گلهای این گیاه زرد رنگند و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار میگیرند. میوهها دوفندقهای، بیضی شکل و تقریباً مسطح هستند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کنارهها بال مانند هستند. رنگ میوهها قهوهای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن مادهای به نام «اولئوگم رزین» به دست میآید که به «آنغوزه» مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزهای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوعآور است.
یکی از جذابیتهای جالب توجه این منطقه رویش گیاه «سریشو» است که در فصل گلدهی با گلهای سفید خود که تقریباً همانند گل مریم و با ارتفاع 40 تا 60 سانتیمتر میروید، طراوت و زیبایی چشمنوازی را به منطقه میبخشد.
معمولاً اواخر خرداد و اوایل تیرماه مناسبترین زمان برای بازدید از این منطقه برای گردشگران است. خنکای هوای آنجا جان هر انسانی را جلا داده و نسیم پرمهرش نوازشگر صورت هر بازدیدکننده است.
دشت زیبای سربند تقریباً در 12کیلومتری شمال شرقی دیباج واقع است و راه دسترسی به این منطقه شکار ممنوع، خاکی است.
ورود به این منطقه به اخذ مجوز از حفاظت و محیط زیست دیباج نیاز دارد
منطقهی «سربند» به علت ارتفاع زیاد به «بام کویر» شهرت یافته است.
سربند
سربند منطقهای بسیار دیدنی واقع در شمال شرق شهر دیباج در دامنهای بسیار چشمنواز با ارتفاع بیش از 2700 متر از سطح دریاست که بومیان به آن سربند گویند که همچون طنابی حد و مرز خود را با دیگر مناطق مشخص میکند و به جهت اختلاف 2000 متری با کویر مرکزی حاشیهی شهرستان دامغان به بام کویر معروف است.
این منطقه مساحتی حدود 18 هکتار با پوشش گیاهی متنوع شامل انواع بوتهها و خارها، انواع گیاهان دارویی و ... دارد
از جمله گیاهان دارویی این منطقه «آویشن»، «چای وحشی»، «اشتلغاز»، «سریشو»، «مورت»، «گون»، «درمنه» و.... است.
سربند دارای انواع درختان از قبیل «ارس»، «زرشک کوهی» و... است.
آب بسیار گوارا و سرد این منطقه نیز مشهور است و به گفتهی بومیان این منطقه آب چشمه سربند خاصیت برش و تراشندگی داشته و برای افراد دارای سنگ کلیه بسیار مفید است.
یه خبری رو تو اینترنت خوندم خیلی واسم جالب بود.
تو چند سایت خبری،و سایت های پزشکی مهم خوندم که دیباج به عنوان یکی از قطب های گیاهان دارویی شناخته شده.........
باعث افتخار ماست ولی این نکته رو باید در نظر بگیریم که اگه یکی خواست بیاد به این مناطق اطلاعاتی مختصری بدونیم که توانایی پاسخگویی داشته باشیم.
منم مختصری از اطلاعات رو براتون تو پست های جداگانه قرار میدم، خوندنش خالی از لطف نیست.
شما بدون نیاز به برنامه گوگل ارث میتوانید تصاویر ماهواره ای شهر دیباج رو ببیند.
کافیست آدرس زیر رو کلیک کنید.
مدرسه هدایت چهارده (دیباج) در زمره مدارس کهن و از پیشینه فرهنگی و آموزشی برخوردار است. تاسیس این آموزشگاه در سال 1325 صورت گرفت، مدرسه هدایت در آغاز فعالیت خویش به شیوه 4 کلاسه و به مدیریت آقای علی اکبر حافظی اداره می شد. علت نامگذاری این مدرسه با عنوان «هدایت» بخاطر شخصیت علمی رضا قلی خان هدایت صاحب تذکره «ریاض العارفین» که از مشاهیر و رجال سیاسی دوره قاجاریه و از شاعران خوش ذوق قومس بوده است نامگذاری گردید.
تعداد صفحات : 25